۵ فروردین ۱۳۸۹

اعلام موجودیت شورای موقت کارگران مجتمع های پتروشیمی واقع در منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر

منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر با احتساب دو مجتمع قدیمی ، پتروشیمی رازی و بندر امام ( ایران و ژاپن سابق ) 20 مجتمع را شامل می شود . این منطقه از اواخر دهه 40 با شروع بکار پتروشیمی رازی فعالیت صنعتی خود را آغاز کرده است و امروز قدیمی ترین منطقه صنعتی پتروشیمی در خاورمیانه محسوب میشود . تا دو سال قبل ، تعداد کارگران شاغل در مجتمع های منطقه که به تولید رسیده و یا در حال ساخت بودند ، به بیش از 50000 نفر بالغ میگردید که در پی بحران اقتصادی دوسال گذشته و اخراجهای پشت سر هم ، به 30000 نفر تقلیل یافته است و به معنی واقعی تر یعنی در طی دوسال گذشته در حدود 20000 نفر کارگر در این منطقه ، اخراج و از کار بیکار شده اند . اخراج کارگران به بهانه های مختلف صوزت گزفته که عمده آن پایان یافتن دوره ساخت کارخانجات از طرف سرمایه داران و شرکتها مطرح شده است . اخراجها ، عمدتا با مقاومتهای زیادی از سوی کارگران مواجه بوده است و امروزه هم ، همچنان ادامه دارد . در دوران انقلاب 57 ، این منطقه از مناطقی بود که فعالین کارگری ، با تشکیل شورای کارگران پروژه ای دست به ایجاد تشکلی برای متحد کردن کارگران زده که این شورا سخنگوی کارگران بوده و نماینده خواستهای برحق کارگران در انقلابی شد که اساسش کارگر بود و کارگر به عنوان ستون فقرات انقلاب علیه رژیم شاه به حساب میآمد . فعالین آن سالها امروز یا در میان مانیستند و یا بازنشست شده اند . بنابراین امروز ، اکثر فعالین کارگری ، فعالین جوانی هستند که تجربه گذشته را ندارند و تاریخ آن دوره را از فعالین باسابقه شنیده و آموخته اند . این فعالین به عنوان نماینده خواستهای مختلف کارگران در دل مبارزه برای خواستهای مختلف ، از جمله پرداخت حقوق معوقه و متحد کردن کارگران برای مقابله با سیاستهای اخراج سازی سرمایه داران منطقه و دولت حامی آنها ، پرورش یافته اند . در ماهها و سالهای گذشته ، بارها این فعالین با دادن نامه حمایتی از مبارزات کارگران سایر مناطق ایران ، اراده خودشان را بنمایش گذاشته اند .

امروز در دل شرایط جدید سیاسی بوجود آمده در جامعه ایران ، ما بخشی از این فعالین ، تصمیم به تشکیل شورای موقت کارگران مجتمع های پتروشیمی ماهشهر گرفته و این شورا را به عنوان تشکلی پایه ، برای متشکل نمودن کارگران منطقه اعلام و بیانیه زیر را به عنوان بیانیه شورا و خواستهای کارگران این منطقه باطلاع عموم می رسانیم و از همه کارگران میخواهیم که در پخش و توزیع هر چه بیشتر این بیانیه و خواستها در میان کارگران ، خانواده ها و مردم بکوشند . با این امید که روزی با مجمع عمومی های صدها و هزاران نفره در محیطهای کارگری و محلهای زندگی کارگران ، شاهد شکل گیری شوراهای علنی در منطقه باشیم . قطعا انروز دور نیست .

بیانیه شورای موقت کارگران مجتمع های پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر

1 - با توجه به شرایط حاد اقتصادی و سیاسی موجود در ایران زندگی کارگران با مخاطرات جدی روبرو شده و از آنجا که کارگر در ایران از هیچگونه تشکلی برای طرح و دفاع از خواسته هایش ندارد ، لذا :

ما کارگران خواهان حق ایجاد تشکل و داشتن چنین ظرفی برای طرح و دفاع از خواستهای برحق هر روزه مان هستیم و این تشکل همانا ، مجمع عمومی کارگران در کارخانه و یا محل زندگی مان است . مجمع عمومی کارگری ، با توجه نیاز کارگران برای دفاع از شرایط کار ، زندگی و معیشت میتواند و باید تشکیل شود .

2 - ما خواهان تعیین حداقل دستمزد کارگران برای سال 1389 ، توسط شورائی متشکل از نمایندگان کارگران و دولت و بر اساس میزان تورم اقتصادی روز ، و به میزان حد اقل یکمیلیون تومان و با توجه به اعلام خط فقر از طرف مسئولین و ارگانهای دولتی هستیم . در روزهای پایانی سال 1388 این خواست را باید به نیروی متحد کارگران به کارفرمایان تحمیل کرد .

3 – اعتراض و اعتصاب حق کارگران است . هیچ کارگری را نباید بدلیل اعتصاب و اعتراض دستگیر و زندانی کرد . در شرایطی که کارگران در گروههای دهها و صدها نفره از محیطهای کار اخراج میشوند ، کارگر جز استفاده از ابزار اعتراض و اعتصاب چاره دیگری ، برای دفاع از زندگی اش ندارد .

4 - ما خواهان آزادی تمامی زندانیان سیاسی و کارگران زندانی هستیم . هم اینک دهها رهبر کارگری و از جمله منصور اصانلو و ابراهیم مددی اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد و علی نجاتی از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران هفت تپه در زندان هستند که باید بدون قید و شرط آزاد شوند ، این کارگران برای دفاع از حقوق کارگران مبارزه کرده اند و نباید به این دلیل و هر دلیل مشابه دیگری در زندان بمانند . ما همچنین خواهان آزادی دستگیرشدگان اعتراضات 8 ماهه گذشته هستیم .

5 – ما خواهان پرداخت حقوقهای معوقه کارگران شاغل در کارخانجات هستیم .

6 – ما خواهان توقف اخراج کارگران از محیطهای کار هستیم .

7 – ما خواهان لغو مجازات اعدام و از جمله اعدام زندانیان سیاسی مانند فرزاد کمانگر ، معلم زندانی هستیم .

با توجه به شرایط اقتصادی این منطقه و ثروت بی حد و حصری که از این منطقه به جیب سرمایه داران ایران و جهان سرازیر میشود ، تحقق این خواستها و بویژه حفظ کار و تامین معیشت و زندگی کارگران کاملا امری قابل تحقق بوده و بدینوسیله از مسئولین امر در منطقه خواسته میشود که به این خواست کارگران رسیذگی کرده و عملی نمایند .

شورای موقت کارگران منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر

8/12/88

رونوشت : به کلیه سازمانها ، اتحادیه ها و سندیکاها و احزاب کارگری ایران و جهان

۲۷ اسفند ۱۳۸۸

افزایش حداقل دستمزد کارگران، باز هم زندگی در زیر خط فقر

۱۳۸۸/۱۲/۲۳
بهروز کارونی
شورای عالی کار روز شنبه حداقل دستمزد سال آينده کارگران ايران را ۳۰۳
هزار و ۴۸ تومان اعلام کرد. به گفته خبرگزاری ها در ايران، اين مبلغ در
پی جلسه شورای عالی کار با حضور نمايندگان کارگران، کارفرمايان و دولت
تعيين شده است.

حداقل دستمزد در سال جاری، حدود ۲۶۳ هزار تومان بوده است که بدين ترتيب،
۴۰ هزار تومان به حداقل دستمزد کارگران در سال آينده افزوده شده است.

علی، کارگری در استان خوزستان، در گفت‌وگو با راديو فردا درباره اين
ميزان افزايش دستمزد ابراز تأسف می‌کند و می‌گويد: «با اين تورم، فقط ۳۰۳
هزار تومان حداقل دستمزد کارگران اعلام شده است؟»

وی می‌افزايد: «آدم با ۳۰۳ هزار تومان چکار می‌تواند بکند؟ آيا همان
کسانی که اين ميزان را اعلام کرده‌اند، می‌توانند با ۳۰۳ هزار تومان در
ماه زندگی کنند؟»

علی بر اين باور است که اين افراد با اين گونه اقدامات‌شان می‌خواهند
کارگران را درگير مشکلات خود و نيز يافتن کار دوم کنند تا از اطراف خود
بی‌خبر باشند.»

کارگر ديگری در استان کردستان با هيچ توصيف کردن افزايش ۴۰ هزار تومانی
حداقل دستمزد کارگران به راديو فردا می‌گويد: «با ۵۰۰ هزار تومان هم
زندگی ما نمی‌گذرد.»

او به اين پرسش که چه دستمزدی بايد به يک خانواده چهار تا پنج نفری
کارگری برای برخورداری از يک زندگی مناسب پرداخت شود، پاسخ می‌دهد:
«پرداخت ۸۰۰ هزار تومان در ماه تا اندازه‌ای می‌تواند هزينه يک خانواده
کارگری را تأمين کند.»

بر اساس ماده ۴۱ قانون کار، دستمزد سال آينده کارگران بايد بر مبنای نرخ
تورم و سبد هزينه خانوار در پايان هر سال تعيين ‌شود.

بر همين اساس، شورای عالی کار در اسفند سال گذشته دستمزد ۲۶۳ هزار تومانی
را برای سال جاری تعيين کرد که اعتراض‌های گسترده تشکل‌های کارگری را به
دنبال داشت.

سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سنديکای کارگران
شرکت نيشکر هفت تپه، اتحاديه آزاد کارگران ايران و انجمن صنفی کارگران
برق و فلز کار کرمانشاه طوماری اعتراضی را به امضای هزاران کارگر رساندند
و خواستار تعيين حداقل دستمزد يک ميليون تومانی برای کارگران ايران شدند.

اين اعتراض حتی پيش از آن صورت گرفت که بر اساس آمار بانک مرکزی، خط فقر
مطلق برای يک خانواده پنج نفره در تهران، حداقل ۷۰۰ هزار تومان اعلام شده
است.

در همين حال، در حالی که حسين راغفر، اقتصاددان و استاد دانشگاه در
تهران، پنجشنبه گذشته به روزنامه بهار گفت که در سال آينده، خط فقر در
تهران، يک ميليون و ۵۰۰ هزار تومان خواهد بود، شورای عالی کار حداقل
دستمزد کارگران برای سال آينده، را ۳۰۳ هزار و ۴۸ تومان تعيين کرد.

در عين حال، اعلام شد که بن کارگری از ۱۰ هزار تومان به ۲۰ هزار تومان
افزايش يافته است.

علی مبارکی، فعال کارگری و عضو اتحاد بين‌المللی در حمايت از کارگران در
ايران در سوييس، در اين مورد به راديو فردا می‌گويد: «شورای عالی کار
حداقل دستمزد سال ۸۹ را رقمی معادل ۳۱۰ دلار و ۲۲۰ يورو اعلام کرده است و
اين شرم‌آورترين دستمزدی است که امکان دارد به يک مزد بگير داده شود.»

وی با اشاره به آمار متفاوتی که در مورد خط فقر از ۷۰۰ تا بيش از يک
ميليون تومان منتشر شده است، می‌افزاید: «اين به آن معنا است که حکومت
اسلامی به کارگران و مزد بگيران که با خانواده ۸۰ درصد جامعه را تشکيل
می‌دهند، به چشم بردگان خود می‌نگرد.»

آقای مبارکی با تأکيد بر اينکه ايران، کشور فقيری نيست که مردم اينگونه
با فقر زندگی کنند، می‌گويد: «اختلاس‌های ميلياردی، واگذاری صنايع به
سپاه پاسداران و افراد وزارت اطلاعات و روحانيون و همچنين انحصار تجارت
در اختيار عوامل صاحب نفوذ در حاکميت و سپاه پاسداران از عوامل اين تخريب
و ويرانی است که اکنون کارگران و زحمتکشان در ايران بايد بهای آن را با
دريافت دستمزد اندک بپردازند.»

افزايش ۴۰ هزار تومانی دستمزد ماهانه کارگران برای سال آينده در حالی است
که عليرضا محجوب، دبير کل خانه کارگر و نماينده مجلس شورای اسلامی، روز
جمعه خواستار افزايش دو برابری حداقل دستمزد کارگران شده و گفته بود: «با
توجه به اينکه در سال ۸۹ هدفمند کردن يارانه‌ها و آزادسازی اقتصادی آغاز
خواهد شد، حداقل دستمزدها در اين سال نبايد از ۵۲۶ هزار تومان در ماه
کمتر باشد.»

همچنين چند تشکل کارگری مانند شورای همکاری تشکل‌ها و فعالين کارگری،
کميته هماهنگی برای کمک به ايجاد تشکل‌های کارگری و کميته پيگيری ايجاد
تشکل‌های آزاد کارگری با انتقاد شديد از نحوه تصميم‌گيری در مورد حداقل
دستمزدهای کارگری، ميزان حداقل دستمزد ماهانه کارگران را ۹۰۰ هزار تومان
درخواست کرده بودند.

در بهمن ماه نيز سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه،
سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، اتحاديه آزاد کارگران ايران و انجمن
صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه در بيانيه‌ای خواستار افزايش فوری
حداقل دستمزدها براساس اعلام نظر خود کارگران از طريق نمايندگان
منتخب‌شان در مجامع عمومی کارگری شده بودند.

در اين زمينه، کاوه، عضو شورای موقت کارگری کارخانه ذوب آهن اصفهان، به
راديو فردا می‌گويد: «حداقل دستمزد بايد بالاتر از خط فقر باشد» و با
اشاره به اينکه «مسئله دستمزد را نمی‌توان جدای از وضعيت سياسی – اقتصادی
کشور و توازن قوای کار و سرمايه در نظر گرفت» می‌افزايد: «در توازن قوای
موجود، مبارزه کارگران بر سر دريافت همين دستمزدهای زير خط فقر است و
بسيارند کارگرانی که ماه‌ها دستمزدی دريافت نکرده‌اند و حتی بدتر از آن
از کار اخراج شده‌اند.»

به گفته کاوه، «در نتيجه، مبارزه کارگران هنوز چندين گام عقب‌تر از
مطالبه افزايش دستمزد قرار دارد و در چنين شرايطی، حتی اگر دولت هم
دستمزدها را کمی بيشتر از روال معمول افزايش دهد، کارفرما با توسل به
اخراج و تعديل نيرو در برابر آن مقاومت خواهد کرد. بنابراين در نبود
تشکل‌های فراگير کارگری و ضعف آگاهی طبقاتی، نه دولت و نه بخش خصوصی
خواسته‌های به حق کارگران را جدی نخواهند گرفت.»

اين فعال کارگری تأکيد می‌کند که «خواسته‌های کارگران در صورتی محقق
خواهد شد که آنان بتوانند کمپينی سراسری برای به دست آوردن مطالبات‌شان
به راه بيندازند.»

۲۵ اسفند ۱۳۸۸

پیروزی کارگران شرکت احیاگستران اسپادان بر کارفرما

در پی شکایت کارگران سابق شرکت احیاگستران اسپادان در بخش راه آهن کارخانه ذوب آهن اصفهان هیات حل اختلاف اداره کار شهرستان لنجان رای به محکومیت این شرکت داد. شرکت یاد شده به مدت 4 سال حقوقی پایین تر از طرح طبقه بندی مشاغل به این کارگران پرداخت کرده بود. بیش از 20 تن از کارگران این شرکت پس از اطلاع از این موضوع به اداره کار شکایت کرد و در نهایت این اداره به تناسب شغل و سمت کارگران کارفرما را به پرداخت مبالغی بین 900 هزار تا 1/5 میلیون تومان به کارگران شاکی محکوم کرد. با به نتیجه رسیدن این شکایت دیگر کارگران نیز اعلام کرده اند که از این شرکت شکایت خواهند کرد. کارگران بخش راه آهن تا آذرماه امسال با شرکت احیاگستران اسپادان قرارداد داشتند و از این تاریخ به بعد جزء کارگران قرارداد مستقیم ذوب آهن شدند
88/12/25

۱۹ اسفند ۱۳۸۸

احضار بیش از بیست نفر از کارگران شرکت احیاگستران اسپادان به دادگاه

در ادامه فشارها به کارگران شرکت احیاگستران اسپادان در ذوب آهن اصفهان بیش از بیست نفر از کارگران این شرکت به دادگاه زرین شهر احضار شدند. احضار این کارگران به شکایت کارخانه ذوب آهن اصفهان صورت گرفته است. کارخانه ذوب آهن در شکایت خود مدعی شده است که در اعتصابات کارگران این شرکت صدها میلیون تومان خسارت دیده است
 

اعتصاب دوساعته کارگران قرارداد مستقیم بخش کک سازی ذوب آهن اصفهان

در شیفت عصرکاری دوشنبه هفدهم اسفند کارگران قرارداد مستقیم بخش کک سازی دست به اعتصاب زدند. در پی این اقدام مهندس اشرافی مدیر بخش کک سازی در محل حاضر شد و به گفتگو با کارگران پرداخت. کارگران که به تازگی حقوق بهمن ماه و عیدی شان را دریافت کرده بودند در حرکتی اعتراضی فیش های حقوقی شان را پاره کرده و جلوی مهندس اشرافی ریختند. لازم به توضیح است که در حالی که کارگران قرارداد مستقیم مجتمع فولاد مبارکه در ابتدای اسفند ماه بیش از دو میلیون تومان دریافتی شامل حقوق پاداش معوقات امسال و افزایش حقوق داشته اند هیچ یک از این موارد شامل کارگران قرارداد مستقیم در ذوب آهن اصفهان نشده است و از ابتدای اجرای قانون قرارداد مستقیم حقوق کارگران نسبت به قبل کاهش قابل ملاحظه ای یافته است. در تحولی دیگر عیدی این کارگران هم مانند کارکنان دولت پرداخت شده و این در حالی است که آنان تا کنون از هیچ یک از مزایای کارگران رسمی برخوردار نشده اند.با توجه به زیان آور بودن و سختی کار در بخش کک سازی بیشترین کاهش ها در حقوق کارگران این بخش صورت گرفته است. کارگران در اعتراضات خود عنوان کردند که دریافتی شان در آخر سال گذشته دو برابر دریافتی امسال بوده است. در پایان مهندس اشرافی ضمن درخواست از کارگران برای خاتمه دادن به اعتصاب قول داد که خواسته های آنان را به اطلاع مدیران کارخانه برساند. این اعتصاب دو ساعت به طول انجامید 

۱۳ اسفند ۱۳۸۸

ادامه فشارها بر کارگران شرکت احیاگستران اسپادان در ذوب آهن اصفهان

در پی آخرین اعتصاب کارگران شرکت احیاگستران اسپادان و بازتاب رسانه ای آن فشارها بر کارگران این شرکت شدت گرفته است. در طی این اعتصاب حراست ذوب آهن از تجمعات کارگران شرکت و گفتگوهای آنان با مدیران کارخانه فیلمبرداری کرد و کارگرانی را که در اعتصاب نقش فعال تری داشتند شناسایی کرد. در اولین اقدام پس از پایان اعتصاب 25 نفر از کار اخراج شدند و اینک در آخرین اقدام بیش از ده نفر از کارگران به کلانتری شهر چمگردان که نزدیک ترین شهر به کارخانه ذوب آهن است احضار شده اند و به آنان اعلام گردیده که مطابق فیلم های موجود آنان جزء عناصر اصلی اعتصاب ها هستند و از همگی تعهد گرفته شده که از این پس در هیچ اعتصابی شرکت نکنند
88/12/13

اخراج یکی از کارگران قرارداد مستقیم در ذوب آهن اصفهان به خاطر رای ندادن

 

امیر توکلی کارگر کارگاه پخت بخش آگلومراسیون ذوب آهن اصفهان در حدود دوماه پیش به خاطر رای ندادن از کار اخراج گردیده است. نامبرده که پیشتر کارگر شرکت های پیمانکاری بوده و در بهار امسال قرارداد مستقیم شده است وقتی برای تکمیل پرونده به گزینش کارخانه مراجعه می کند به او اعلام می شود که چون شناسنامه اش سفید بوده و در هیچ انتخاباتی شرکت نکرده است شرکت ذوب آهن با او قرارداد نمی بندد
88/12/13

۱۱ اسفند ۱۳۸۸

وعده مدیرعامل ذوب آهن به کارگران قرارداد مستقیم

مدیرعامل ذوب آهن اصفهان در گفتگو با آتشکار - هفته نامه داخلی ذوب آهن - وعده داد که به زودی کارگران قرارداد مستقیم نیز از پاداش راندمان تولید برخوردار خواهند شد. او به زمان  شروع پرداخت و یا میزان این پاداش اشاره ای نکرد. این وعده پس از نارضایتی ها و تهدید به اعتصاب غذا از جانب این کارگران اعلام شده است. این وعده در حالی اعلام می شود که بنابر شنیده ها عیدی کارگران قرارداد مستقیم مانند کارگران رسمی پرداخت خواهد شد. به عبارت دیگر آنان به جای دوماه حقوق سالانه 300 هزار تومان عیدی دریافت خواهند کرد 
 

تجمع کارگران شرکت میلاد در دفتر مجتمع صنایع قائم رضا


 صبح روز دوشنبه ده اسفند 70 نفر از کارگران شرکت میلاد از توابع مجتمع صنایع قائم رضا به دفتر این مجتمع واقع در سه راه توحید شهر اصفهان مراجعه کردند و خواستار پاسخگویی مدیران آن شدند.پیش از رسیدن کارگران به دفتر شرکت 4 مامورنیروی انتظامی و تعدادی لباس شخصی در ورودی شرکت مستقر شده بودند.کارگران نخست به دفتر دادخواه مدیرعامل قائم رضا مراجعه کردند که وی را در محل کارش نیافتند.سپس آقایان طاهرفر عضو هیات مدیره و سهراب نژاد معاون اجرایی به گفتگو با کارگران پرداختند که موفق به اقناع آنان نشدند. در این میان ابکا عضو دیگر هیات مدیره و مدیرعامل ذوب آهن اصفهان در دولت اصلاحات از راه رسید که کارگران با فریاد دزد آمد دزد آمد از او استقبال کردند.اشاره کارگران به تخلفات ابکا در دوران مدیریت در ذوب آهن بود که در بیش از ده مورد در دیوان عدالت اداری محکوم شناخته شد ولی به دلایل سیاسی رسیدگی کاملی به پرونده صورت نگرفت.کارگران پس از بی نتیجه ماندن مذاکرات از دفتر شرکت خارج شده و وارد خیابان شدند و به گفتگو با عابران پیاده و سرنشینان خودروهای عبوری پرداختند و مشکلات خود را با آنان مطرح کردند. در این میان پلیس به همراه حراست قائم رضا بارها از کارگران خواهش کردند که به داخل ساختمان برگردند و اعتراضات شان را در آنجا ادامه دهند که با امتناع کارگران روبرو شدند. در نهایت حراست قائم رضا به آنان قول داد که در طی چند روز آینده 100 میلیون تومان علی الحساب به شرکت میلاد داده خواهد شد تا مطالبات کارگران را پرداخت کند و مابقی بدهی شرکت به کارگران از محل فروش وسایل وضایعات شرکت تامین خواهد شد.لازم به توضیح است که حرکت کارگران شرکت میلاد تحت تاثیر تجمع روز شنبه کارگران شرکت متک صورت گرفت و خود این کارگران در طی تجمع شان بارها این موضوع را بیان کرده و از همکاران شان درشرکت متک ستایش نمودند.شرکت میلاد در شهرک صنعتی فولاد در شهرستان لنجان واقع است و در زمینه  طراحی و ساخت سازه های فلزی فعالیت دارد.این شرکت در پی ورشکستگی 120 کارگر قراردادی را اخراج کرده و درصدد بازخرید 80 کارگر رسمی خود می باشد.کارگران رسمی اعلام کرده اند تا زمانی که تمام مطالبات شان را دریافت نکنند در محل کارشان حاضر خواهند شد ولی از کار کردن خودداری خواهند نمود. کارگران رسمی و قراردادی شرکت میلاد 7 ماه است که حقوق نگرفته اند وشرکت در حالی به دنبال بازخرید کارگران رسمی است که پولی  برای پرداخت به آنان ندارد